onderwegnaarmorgen
Door: camino
Blijf op de hoogte en volg theo robbemond
22 September 2015 | Spanje, Pedrafita
22 september 94e etappe
Villafranca - O Cebreiro
29,5 km totaal 2282,1
stappen 42142 totaal 2802023
De druivenoogst is in volle gang. Soms in grote blauwe zakken, soms in een boerenkar met op de bodem een dekzeil. Met man en macht zijn de mensen bezig.
Ook zie je vaak aan het begin van een dorp mensen met pamfletten van bars of albergues om pelgrims naar binnen te lokken.
deze dag was er nog een zware passage te gaan, namelijk de beklimming van de Cebreiro (van 550m naar 1250m).
Vanaf het begin had je de keuze of via de "camino duro" (zware weg) of langs de snelweg. Deze laatste werd door de meeste mensen gekozen, en was al zwaar genoeg. Vanaf Ruitelan ging het behoorlijk omhoog via onverharde, rotsachtige paden. Maar hoe hoger je komt, des te mooier het uitzicht over de dalen, ook al is het een aanslag op de kuiten.
Onderweg kwam ik een stel tegen met een rolstoel. Beiden hadden geamputeerde benen met ijzeren prothesen. Ze wisselden elkaar af wie in de wagen mocht zitten. Bewondering?!!!!!
We zitten nu in Gallicie. Hier wordt geen Castellano (Spaans) gesproken maar Galicisch (verwant aan het Portugees).
In deze plaats staan nog een aantal "pallozas". Dit zijn lage, ronde of langwerpig-ronde gebouwen van natuursteen. Ze hebben een brede houten kap die tot vlakbij de grond doorloopt en met stro bedekt is.
Zo morgen even wat minder kilometers ook vanwege de beschikbare albergues.
Villafranca - O Cebreiro
29,5 km totaal 2282,1
stappen 42142 totaal 2802023
De druivenoogst is in volle gang. Soms in grote blauwe zakken, soms in een boerenkar met op de bodem een dekzeil. Met man en macht zijn de mensen bezig.
Ook zie je vaak aan het begin van een dorp mensen met pamfletten van bars of albergues om pelgrims naar binnen te lokken.
deze dag was er nog een zware passage te gaan, namelijk de beklimming van de Cebreiro (van 550m naar 1250m).
Vanaf het begin had je de keuze of via de "camino duro" (zware weg) of langs de snelweg. Deze laatste werd door de meeste mensen gekozen, en was al zwaar genoeg. Vanaf Ruitelan ging het behoorlijk omhoog via onverharde, rotsachtige paden. Maar hoe hoger je komt, des te mooier het uitzicht over de dalen, ook al is het een aanslag op de kuiten.
Onderweg kwam ik een stel tegen met een rolstoel. Beiden hadden geamputeerde benen met ijzeren prothesen. Ze wisselden elkaar af wie in de wagen mocht zitten. Bewondering?!!!!!
We zitten nu in Gallicie. Hier wordt geen Castellano (Spaans) gesproken maar Galicisch (verwant aan het Portugees).
In deze plaats staan nog een aantal "pallozas". Dit zijn lage, ronde of langwerpig-ronde gebouwen van natuursteen. Ze hebben een brede houten kap die tot vlakbij de grond doorloopt en met stro bedekt is.
Zo morgen even wat minder kilometers ook vanwege de beschikbare albergues.
-
22 September 2015 - 18:33
J&J:
Dag lieve Theo, wat beleef je toch veel! Zoals dat stel met de rolstoel. Als dat geen echte liefde of vriendschap is... Die 'rugzak' moet bijna niet meer te tillen zijn met je ervaringen. Vandaag een pittige afstand gelopen naar boven.en dat naar boven!
Maak je ook foto's? XX
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
